Het verhaal | Tavirasal, fleur de sel uit Algarve | Fleur de sel: het witte goud uit Algarve

Het verhaal van de 'salinas' van Tavira

Sinds de oudheid is Tavira gekend voor zijn zoutwinning en werd het zeezout uit Oost-Algarve uitgevoerd over het hele Romeinse rijk. Toen reeds sprak men van het 'witte goud' uit Algarve. In een zeer uitgestrekt natuurgebied liggen ontelbare kleine zoutbekkens (salinas). Tot op de dag van vandaag zorgen niets anders dan zee, zon, wind en mensenhanden voor een ongekende zuivere kwaliteit van zeezout. Het water in deze uithoek van de Atlantische Oceaan is immers het zuiverste van heel Europa.

TaviraSal is een uniek zeezout, gewonnen in het natuurpark van Ria Formosa, een uitgestrekt gebied dat beschermd is tegen de effecten van pollutie. Alle industriële activiteiten die het milieu kunnen verstoren zijn hier verboden. Daarom is dit gebied een 'juweel' om te beschermen en te bewaren.

Twee rivieren, de Séqua en de Gilão, doorkruisen de stad Tavira. In de buurt van de monding van deze rivieren is er geen industrie. Dit maakt het gebied rond Tavira ideaal voor een zuiver dagelijks systeem van eb en vloed. Er wordt ook weinig aan intensieve landbouw gedaan in de omgeving van de rivieren. Nitraten, nitrieten of pesticides komen praktisch niet voor in het stromend water.

Over een kustlengte van vele honderden kilomters zijn er geen kerncentrales die zeewater als koelwater gebruiken. Daarom zijn er ook geen restanten van radioactiviteit aanwezig in het zeewater van Tavira. Dit wordt door regelmatige analyses door het Nationaal Park van Ria Formosa bevestigd.

Een eiland gelegen tussen de zee en de lagune biedt een natuurlijke bescherming. Het kleivormig bezinksel van dit gebied is reeds miljoenen jaren aanwezig en werd recent niet opgehoopt. Het vormt een natuurlijke bescherming van onderuit.

De Portugese overheid staat in voor zeer strenge controles en bescherming. Het water dat het zoutwinningsgebied bereikt, komt direct uit de Atlantische Oceaan via een diep kanaal dat zich op ongeveer 600 meter van de ingang van de 'salines' bevindt.

Het zoutwinningsgebied (salina), bestaat uit drie delen:
1. Een waterreservoir dat om de 14 dagen ca. 35 gram zout per liter water levert. Ongeveer 10% van de totale oppervlakte.
2. Een 'verdampingsgebied', waar zon en wind voor een perfecte verdamping zorgen. Hier wordt 160 tot 170 gram zout per liter zeewater bereikt. Ongeveer 60% van de oppervlakte.
3. Tot slot het 'kristallisatiegebied' bestaat uit kleine 'kristallisators'. Dit zijn bassins van 9 op 5 meter, gescheiden door klein dijken waarover de arbeiders zich kunnen verplaatsen. Het water bereikt hier een temperatuur van 17 tot 18°C en verdampt zeer snel. Het zout kristalliseert bij een concentratie van ongeveer 250 gram per liter zeewater. Het droogt verder op tot het op ambachtelijke wijze kan worden geoogst.

Hieronder een schematische voorstelling van de lange weg die het zeewater aflegt van de Atlantische Oceaan tot in de kristallisatiebekkens (salinas).

Het zeezout uit Tavira is zeer geliefd bij gastronomen, chefs en culinaire liefhebbers om zijn zuivere, zachte smaak. Kenners verkiezen de “fleur de sel” uit Tavira boven de kwaliteiten uit andere landen zoals Frankrijk (Bretagne, Guérande, Île de Noirmoutier, Île de Ré of Camargue).

Er worden drie kwaliteitsoorten exclusief uit Tavira in de Benelux ingevoerd: Flor de Sal (fleur de sel), Sal Tradicional (traditioneel zeezout), Sal de Mar (machinaal gewonnen zeezout).

Ontdek het witte goud uit Algarve aan zeer interessante prijzen.

Zoeken

Primary links